در تحقیقات اخیر که با تأکید بر روی توتم مردمان باستانی اطراف دریای خزر بود بدین نتیجه رسیدم که در غرب دریای مازندران دو مردم ترک و ایرانی در این منطقه سنت سگپرستی و احترام وافر به سگ را داشته اند. سابیران (سپ-ور-ان، سو-ار-ان یعنی سگ سروران) اسلاف نوقای ها (لفظاً یعنی مردم سگپرست، با پرچم ملی دارای نشان موجودی سگسان) که ترک بوده و هستند در شمال غربی این دریا و قوم ایرانی کاتوزی (کادوسی، کا-توزی، کا- تازی= پرستنده سگان شکاری و جنگی). نام تات باید از ترجمه ترکی همین نام در ترکیب (تاو-ایت= دارندگان سگ سریع و شکاری) عاید شده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر