نامهای کهن باول و مامطیر در نوشتار جغرافی نویسان کهن اسلامی در رابطه با هم بیانگر آنند که نام ایرانی کهن این شهر بئو-آو-ال (شهر منسوب به پرندگان آبزی) بوده است که در عهد اعراب به مامطیر (مأوا و مأمن طیر) ترجمه شده بوده است. ظاهراً اعراب، سپاه وهریز مازندرانی را در یمن ابابیل یعنی بابلیها می نامیده اند.
یعنی پرنده های ابابیل از بابل مازندران رفتن سر ابرهه سنگ انداختن؟؟
پاسخ دادنحذفاز نام وهریز که در عرب به معنی سنگ ریزه بوده و نام شهر وی بابل داستان اساطیری مرغان ابابیل را ساخته اند. این نام به معنی پرندگان (پرنده) از عهد شکست حبشی ها توسط ایرانیان و یمنی ها وارد زبان عربی شده است.
پاسخ دادنحذفنام وهریز به صورت فرز در عربی به صورت فرز به معنی نشانه رفتن است و یادآور نشانه گیری وی پیشانی مسروق فرمانروای حبشی یمن توسط وهرزاست. نام بابل (بئو-آب-ال) می تواند به معنی منسوب به باشندگان آب (دریانوردان ایرانی) باشد.
پاسخ دادنحذف