هاشم رضی در کتاب فارسی باستان نام ثَتًگوش (ستاگیدیه= سرزمین ستا- گو، یعنی گاو- ستا) را به معنی صدگاو و پرگاو گرفته است. ولی نظر به سنت دیرین تقدیس گاو مردم هندوستان در اصل باید ستا-گو-ش باشد یعنی سرزمین پرستندگان گاو. در اوستا نیز هندوستان تحت عنوان اقلیم جنوب شرقی فلات ایران فرَدَذَفشو نامیده شده است که به معنی سرزمین چارپاپرور است.
من می پندارم که نام سرزمین هند و کوش باشد یا ایالت پنجاب . سلسله ی کوشانیان هم در همین سر زمین بوده است .اشکبوس شاهنامه فر نامش کشانی بوده است . منسوب به کوشان
پاسخحذفبا درود
بهدین
کوشانیان بعداَ وارد این ناحیه شده بودند. در کتیبه های هخامنشی و خبر هرودوت نام ثتگوش (ساتاگیدیه) ذکر شده است. نام هند هم در ابتدا ذکر نمی شده است؛ لذا تصور میشود که از این نام هند اصلی یعنی دره سند و پنجاب حوالی آن منظور بوده است.
پاسخحذف