حدود 40 روستا در ایران نام یِنگجه را دارند که بیشترشان در آذربایجان قرار دارند. با توجه به یِلینکای آذری (بر گرفته از یایینگه= گردنده اوستایی) و یانیکه سانسکریت به معنی گاری به نظر می رسد، نام این روستاها به معنی محل گاری بوده باشند.
در تبدیل یایینگه اوستایی به یلینکای آذری گفتنی است: مطابق لغت نامه دهخدا «ی» گاهی به «ل» تبدیل شود:
نای = نال .
بنیاد = بنلاد :
لاد را بر اساس محکم نه
که نگهدار لاد بنلاد است . فرالاوی (از فرهنگ اسدی).
ولی اکنون بدین نظر می رسم که با مقایسه نام ینگجه/ینگیجه با سرگیزه (سر- گِرِذه= سر غار یا سر شکاف دره) می توان آن را به هیئت اوستایی یَئون- گِرِذه (محل غار) باز سازی کرد. ینگجۀ عجبشیر دارای یکی از غارهای باستانی عهد اورارتویی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر