وجه اشتقاق واژه های خاموش و فراموش

به نظر می رسد خاموش از ریشه اوستایی خوَن (درخشندگی و روشنایی)-موچ (واهلیدن و کنار گذاشتن) بوده باشد. چون در این رابطه خود کلمه فراموش به صورت فرَ-موچ به معنی کنار گذاشتن در فرهنگ واژه های اوستایی احسان بهرامی ذکر شده است.