الان در جلد اول فرهنگ سنسکریت - فارسی جلالی نائینی صفحه ۶۱۴ می بینم ریشه گهَسَ ghasa در سانسکریت به معنی خوردن است که با پسوند نسبت ایرانی ایگ به سادگی می تواند تبدیل قاسیگ و قاشیق شود. یعنی وسیله غذا خوری. جالب است که از این ریشه واژه گهاسَ ghAsa به معنی غذا هم وجود دارد که صورت اصلی واژه غذا به نظر می رسد.
حتی بشقاب هم در هیئت بوش- گف (دارای گودی مناسب) از ریشه زبانهای ایرانی به نظر می رسد. این منطقی تر از معنی ترکی آن یعنی ظرف خالی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر