نظر به واژه های اوستایی داه (بخش) و ریچ (خالی کردن آب، ریختن آب)/لیچ خراسانی (پر آب کردن) دهلیز به معنی محل نگهداری ظروف حاوی آب می باشد. بر این پایه پالیز و جالیز به معنی جای ریختن آب به پای و چاله گیاهان باغ و بوستان است.
کلمۀ پائیز در ترکیب سنسکریتی محتمل په (برگ) و وریج (ریختن) به معنی فصل به زمین افتادن برگ درختان به نظر می رسد:
प m. pa leaf
वृज् vRj turn away
(فصل ریختن برگها) फलागम m. phalAgama autumn
ولی در خود ایران نظر به نام فصل خزان (خذ-ان: کنده شدن و ریختن)، نام پائیز می توانست ترکیب پَت (افتادن) و ایز (رَویه، رَوش= ایث اوستایی) باشد یعنی فصلی که نشان آن افتادن برگ درختان است.
با درود
پاسخحذفواژه (ایز) به تنهایی از چه ریشه ای میباشد. گویا نام جایی است.
جالب است در توس واژه ی (لیچ) را داریم. به کسی یا چیزی که خیس آب شده و دیگر جایی برای خیس شدن ندارد می‌گوییم، لیچ آب شده.
با سپاس
ایز می تواند به معنی نیرومند و ثروتمند باشد. از ریشۀ ایش
پاسخحذف