صفحات

پنجشنبه، اسفند ۲۹، ۱۳۹۸

معانی نام کُرد

حدود 20 سال پیش دو جلد کتاب در مورد نیاکان باستانی کُرد از طریق انتشارات کتاب ارزان در سوئد منتشر کردم. در آن ها و اصلاحات آنها بدین نتیجه رسیده بودم واژۀ کُرد دو منشأ دارد: کور-دا (چوپان بزغاله و میش) و کوردَ (جهنده، مار) که حیوان توتمی کیمریها-سکاهای مهاجر به کردستان بوده اند و در تاریخ و اساطیر تحت نامهای کردوخ (منسوب به جهنده، کُرد، کرد-مانج)، توژیک (منسوبین به مار نیرومند)، پسران ویسه (سمّی)، پسران سا-خو (از تبار مار) و سوران (از تبار مار) آمده اند. به گفتۀ هرودوت سکاها خود را از تبار الهه ای نیمه زن و نیمه مار می پنداشتند. و آن در اسطوره کُردی شاماران زنده مانده است. به این هر دو معنی کُرد در شاهنامه اشاره شده است و کُردان قوم چوپانان بز و گوسفند و بازمانده از تبار رعایای اژی دهاک (مار افعی) به شمار آمده اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر