ریشهٔ واژه های سِتم و شَته

ستهم پهلوی (ستم) می تواند از سِته-اَم یعنی ستیز خطرناک و نیرومند اخذ شده باشد.

شته در سنسکریت به معنی شرور و آسیب رسان و آفت است:

शठ adj. shaTha wicked