ریشه سانسکریتی آرنج و زانو

اَرَنَ در سانسکریت به معانی پناهگاه و بست و فاصله ریشه آرنج به نظر می رسد. و دهانَdhana به معنی "[محل] تجمع" در سانسکریت ریشه زانو و زنگون (زانو) و زنگیجه (ساعد) می نماید. حرف اَنگ زبانهای قدیم ایرانی گاهی به "اَ" و گاهی به "ن" تبدیل گردیده و گاهی هم به همان صورت انگ باقی مانده است.