معنی محتمل برخی نواحی کرمان

کرمان (شهر سنگ [قیمتی])، جیرفت (به لغت سنسکریت یعنی محل کشت زیره)، بَم (سترگ)، زرند (دارای محصول زرین)، کهنوج (محل قنات نو)، بافت (محل بافندگی)، بردسیر (پر از سنگ قیمتی)، راور/رابر (دارای دژ با شکوه)، بَرَوات (محل پر بهره)، منوجان (قسمت رعیت نشین قصبه)، ارزویه (محل کشت ارزن)، رفسنجان (محل مس)، پاریز (دارای حصار گرداگرد) و راین (محل باشکوه).

اگر تصورکنیم برد سیر به همین معنی ظاهری آن یعنی پر از سنگ [قیمتی] بوده است نام وه اردشیر را در رابطه با آن می توان وهو-اَرِت-سیر (شهر پر از گوهر و ثروت خوب) گرفت. در ویکیپدیا هر دو معنی را آورده اند ولی به ارتباط ممکن بین معانی آنها توجه نکرده اند. وُهو-اَرِثَ در اوستا در معنی دارایی خوب مترادف وُهو-هَر (گوهر پهلوی) است.