معنی نام ایرانی شهرهای درسیم و دوغو بایزید

نام شهر درسیم در زبان کُردی زازا به ظاهر به معنی شهر دارای سیم و نقره یا محل درخت سیمین است. بر اساس مفهوم نخست اسم ترکی منطقه را تونچلی نهاده اند که به معنی محل دارای مفرغ است؛ اما رومیان و یونانیان نام این شهر را به صور دارنالیس و دارانیس ذکر کرده اند که نشانگر معنی محل باغ درختان زالزالک (آلیس در فلات آناتولی) برای این نام ایرانی- کردی است. در مورد انتساب شهر دوغو بایزید به سلطان نگونبخت عثمانی بایزید به درستی شک کرده اند؛ چون گویا گذر راه ایلدریم بایزید هر گز بدین طرفها نیفتاده بوده است که تا این شهر به نام وی خوانده شود. نامهای ایرانی و ارمنی کهن این شهر یعنی پاگووان و دارنیچ به ترتیب به معنی شهر محل دامداری و شهر کم درخت می باشند. لذا نام بایزیت (بایزید) در اینجا از تلخیص پاهو-زیت (محل دامداری) عاید شده است.