نام کاتوزیان شاهنامه به صورت گات-اوزی معنی دوست دارندگان گاتها (سرودهای دینی اوستا) یعنی موبدان را می دهد:
ز هر پیشه در انجمن گرد کرد/بدین اندرون سال پنجاه خورد
گروهی که کاتوزیان خوانیش/به رسم پرستندگان خوانیش
جدا کردشان از میان گروه/پرستنده را جایگه کرد کوه
بدان تا پرستش بود کارشان/ نوان پیش روشن جهاندارشان
نامهای سه گروه دیگر، در شاهنامه نیساری (نیزه وران)، نسودی (شخم زنندگان) و اهنوخوشی (اهتوخوشی، صنعتگران) آمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر