مطابقت نامهای اوستایی سنگهواک و ارنواچ با آموخا و آمیتی دا دختران آستیاگ (آژدهاک)

این نامهای اوستایی را به ترتیب می توان سخنگو و دارای سخن عمیق گرفت و منظور از ایشان را همان آموخا (دارای سخن نیرومند) و آمیتی دا (بی نهایت دانا) به شمار آورد که نامهایشان در شاهنامه به صورت شهرناز و ارنواز آمده است و در مجمل التواریخ، ص۲۷ِ؛ آنها دختران ضحاک (آژدهاک) به شمار رفته اند. حتی نامهای کتایه (دانای کلام) و برمایه (پرمایه، دارای دانش عالی) که در مقام برادران فریدون (کوروش) قرار دارند متأثر از این اسامی به نظر می رسند.

आरण n. AraNa depth, अरण adj. araNa distantवाचा f. vAcA speech.

در برخی روایات ملی شهرناز و ارنواز دختران جمشید و در بعضی روایات خواهران جمشید آمده اند (کجا خواهران جهاندار جم/کجا تاجداران با باد و دم) و در اوستا ایشان تنها متعلقین به اژی دهاک (زنان [یا دختران او])هستند. و در واقع دختران او بوده اند که زیبا رویان زمان خود بوده اند و اژدهاک (آستیاگ) در عهد فریدون (کوروش) فردی معمر بوده است. آموخا دختر آستیاگ همان است که باغهای معلق بابل به نام وی بنا شده بود و جمشید صاحب جام اوستا که در کوه هُکر (سبلان) و کنار رود دائیتی کوه سهند (موردی چای) در آذربایجان به خدایان فدیه می آورد مطابق سپیتمه (دارای شراب هوم، داماد و ولیعهد آستیاگ یا همان اژدهاک خبر موسی خورنی) است که شوهر آمیتیدا دختر دیگر آستیاگ بوده است و کوروش (فریدون) او را می کشد و همسرش آمیتیدا را به همسری خود در می آورد و مکان فرمانروایی پسران ایشان، مگابرن ویشتاسپ (کتایه) و زریادر سپیتاک (پرمایه) را از ارمنستان و رغه به گرگان و بلخ تغییر می دهد. زریادر سپیتاک (سپیتاک سپیتمان) را هرتسفلد همان زرتشت سپیتمان می داند.