دوشنبه، دی ۰۲، ۱۳۹۲

تحقیقی در بارۀ معنی نامهای پرستو

نام پرستوک در اصل به معنی به سرعت گسیل شونده (از ریشه فرستاده و فرشته) است ولی آن همچنین معنی پرندۀ پرستیده شده را نیز می دهد. لابد از این روی در آذربایجان و جاهای دیگر ایران جنبه قداست دارد. در این رابطه نام دیگر آن یعنی سی پریسک لُری به کُردی معنی پرستیدنی سیاهرنگ است و صورت کُردی شی پلیشق آن تلفظی از همان صورت لُری است.
معنی نامهای دیگر آن دال بوزه/دال پوزه، پال وانه، داپرزه (از ریشه داپرسکان کُردی سریع و تند)، اسپریچو(سپری-اوج/اوچو) به ترتیب به معنی باریک تن (به کُردی و فارسی)، دارای دم بلند، سریع السیر و درنوردندۀ بلندی می باشند.
جالب است که نام اوستایی این پرنده مقدس یعنی کرشیپتر (کرشی-پتر)هم در لغت سانسکریتی مترادف با دالبوزه به معنی پرنده لاغر یا تندپرواز (کرژ-پتر)می باشد.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

با درود
واژه مستراح را همه به چم محل استراحت و عربی می دانند.تلفظ این واژه در خراسان بیشتر مُستِراب است.از این رو احتمال می دهم اصل این واژه مشتی در آب بوده باشد.چه اینکه واژه {دست به آب} را نیز به همین معنی داریم.دیدگاه شماچیست؟

Mofrad گفت...

فکر میکنم در اساس مَئز-تَرَ اوستایی یعنی رها کَردن پیشاب نهفته است. لذا در آخرش یک "ه" نسبت پهلوی قرار دارد. در مجموع یعنی محل منسوب به پیشاب.