ریشۀ ایرانی واژۀ ادب

واژۀ ادب که در قرآن ذکر نشده به دو صورت دب و ادب در زبانهای محلی ایران باقی مانده است. میشود آنها را به صورت دا-بِه و ادا-بِه بازسای کرد هر دو به معنی کردار و کنش نیک.अदभ adabha adj. benevolent