بزرگداشت کورش بزرگ ایرادی ندارد ولی ما بیشتر مدیون ملی شدن نفت دکتر مصدق دموکرات و میهن پرست بزرگ هستیم؛ نه شهنشاهان دیکتاتور و غیر دیکتاتوردور و نزدیک

چرا بزرگداشت برای بزرگترین قهرمان سیاسی قرن نه ولی بزرگداشت برای کشور گشای سیاس و دوهزار ششصد سال پیش و صرفا خوب در میان شاهان. لابد این سنگ قیمتی بزرگ را استبداد پسندان فریبکار برای جمع آوری قلوب ملی گرایان غلتانده اند.در حالی که دامن زدن به احساسات ناسیونالیستی در ایران چند ملیتی و به رسمیت نشناختن حق و حقوق هویتی ایشان عواقب وخیم دارد، من هم در روزگار جوانی فرقی بین ناسیونالیسم و میهن پرستی قائل نبودم. حالا ولی خوب میفهمم برای حفظ ایران وطنپرستی دارو و درمان و ناسیونالیسم سم مهلک است. کورش سوم(ثراتئونه= یعنی سومین) که همان فریدون(از خاندان فرد دوست منش= هخامنش) شاهنامه است و از سر عقب ماندگی و نکبت فرهنگی مان هنوز آنها را یکی گمان نمی کنیم. مگر ما میخواهیم کشورگشایی کنیم که بزرگداشت برای یک کشور گشای سیاس کهن بگیریم. اگر منظور بنیانگذار دولت سرتاسری در ایران باشد همان کیخسرو (کی آخسارو؛ هوخشتره) ارجهیت دارد که در تاریخ ایران مقدم بوده و اوستا به درستی وی را متحد کننده کشور نامیده است. گرچه این رئیس سیاس قبایل ماد و پارس امپراتوری برده برده داران آشور را چنگیز وار از روی زمین محو کرد ولی شاه قهرمان بزرگ کتابهای دینی و فرهنگی بزرگ مردم ایران یعنی اوستا و شاهنامه همین کیخسرو است.از لحاظ مقام و محبوبیت تنها سردار و پهلوان بزرگ مقدم بر وی یعنی آترادات پیشوای آماردان(رستم/گرشاسپ هفتخوان مازندران) با وی برابری می کند که در عهد پدر بزرگ کی آخسارو (کیخسرو) یعنی خشتریتی/کیکاوس نخستین پیروزی نظامی بزرگ ایرانیان را در برابر تجاوزکاران اشوری در زیر حصار شهر آمل مازندران رقم زد و ایران مستقل بنیاد نهاده شد. .