با درود
حال که به نظر فوق نگاه می کنم می بینم جمله اول را مغشوش آورده ام که با توضیحی بدین ترتیب اصلاح میشود: پدر زرتشت سپیتمان یعنی سپیتمه پادشاه/مغ سئورومتی ولایات جنوب قفقاز بوده است. مسلم به نظر میرسد وی توسط کشورگشای سکایی مادیای اسکیتی (افراسیاب= پر آسیب رسان) که 28 سال از سکائیه بر آسیای صغیر و ولایات جنوب قفقاز حکومت می راند، به حکومت این نواحی منسوب شده بود. سپیتمه بعداً با کی آخسارو (کیخسرو، هوخشتره) نهانی هم پیمان شد و در حمله غافلگیرانه مادها و پارسها به رهبری کی آخسارو و کورش دوم (توس) مادیای اسکیتی را به همراهی آنان در کنار شهر مراغه، نزدیک دریاچه اورمیه دستگیر و اعدام نمود (معبد مهری ورجوی مراغه باید همان کاخ زیر زمینی مادیا باشد). در شاهنامه سپیتمه در این مقام گودرز کشوادگان (دارای سرودهای با ارزش) نامیده شده است. کی آخسارو به پاس این خدمت نواده خود آمیتیدا را به همسری وی در اورد و از آن مگابرن ویشتاسپ و سپیتاک زرتشت زاده شدند. کورش سوم بعد از قتل سپیتمه که به ولیعهدی آستیاگ برگزیده شده بود. با آمیتیدا ازدواج نمود و پسران وی را به پسر خواندگی خود در آورد. مگابرن ویشتاسپ را به حکومت گرگان و سپیتاک زرتشت را به حکومت دربیکان سمت بلخ (دریها) انتخاب نمود. و دختر خویش آتوسا را به همسری سپیتاک زرتشت (بردیه، تنائوکسار، گوماته، گوتمه) و وی از مرکز بلخ بر امور هندوستان نیز نظارت داشته است. این برگ گم شده اساسی تاریخ اساطیری ایران و بودائیگری است که سالها طول کشید که تکه پاره هایش از داخل ایران و شرق و غرب فراهم گردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر