با توجه به کلمۀ سی اوستایی و سَیَ/شَیَ سانسکریت به معنی آسودن این کلمات ریشه واژه های آسوتن فارسی میانه و آسودن و سایه (محل آسودن) به نظر میرسند:शय zaya adj. resting
بر این اساس شهرهای کاروانسرادار و اسب نگهداری که در مسیر راههای سرتاسری ایران کهن به نام نیسایه خوانده میشده اند (از جمله نهاوند و نیشابور) به معنی محلی بوده اند که کاروانها در آنها می آسوده اند: نی= پایین، سایه (محل آسودن).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر