احتمال ارتباط نام خوزستان با شوش

یوزف مارکوارت در کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس صفحه ۳٢ معتقد است که «نام خوزستان از نام شهر شوشان "سوزا" اخذ شده است». در این صورت هیئت حد واسط هوجَ خوزستان ترجمه و هیئت پارسیی از نام شوش (سوزا) بوده است. جالب است مارکوارت نام دیگر آنجا (الیمایی) را کوست خوربرنک (دارای خورشید درخشان) آورده است که ترجمه هوجَ (آتش) و سوزا (سوزاننده) در زبان فارسی به نظر می رسد. نام ایرانی کهن اوکسیان خوزستانیها را هم می توان از مصدر هیئت اوستایی وَخش (تابش خورشید) گرفت.

हव्याश m. havyAza fire

बर्हण adj. barhaNa dazzling

منظور از اطلاق نام هند به خوزستان که طبری و مسعودی از آن خبر داده اند در اصل این واژه سنسکریت بوده است که مترادف سوزیانا در زبان فارسی است. یعنی سرزمین سوزان و درخشان و تابان:

इन्ध adj. indha lighting