از آنجاییکه صنعت قدیمی رشخوار/رشتخوار بافتن قالیچه بوده است لذا می توان جزء رشت آن را به معنی رشتن و ریسیدن و جزء دوم آن را به معنی خوار (کوچک، معادل پسوند چه در قالیچه) دانست. حتی نام شهر رشت (بیه پس، محل تهیه پسین ابریشم) را که صنعت قدیمی آن تهیه ابریشم بوده می توان به صورت رشته گاه به معنی محل رِشتن و ریسیدن گرفت که در آن گاه برای اختصار حذف است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر