مطابقت نام کوتیان باستانی آذربایجان و کردستان با اسکیتان باستانی

نظر به کلمه سانسکریتی کوتَ/کوزه (سبو، کاسه، پیاله) می توان نام کوتیان را با اسکیتان (بر گرفته از کلمۀ یونانی اسکیث به معنی پیاله و کاسه) یا کوتی به معنی سگ را با نام بودینان مادی (اسلاف کردان بادینی به معنی دارندگان توتم سگ) سنجید. جالب است که این نام در ترکیب سانسکریتی ایش-کوتَ[یونانی شده به اسکیت]/ایش-کوز (صاحب سبو و جام)هم که نام اصلی اسکیتان است، وجود دارد. در تأیید این نظر باید گفت که صورت دیگر نام اسکیتان یعنی اسکولو (اسکلاو) که از ایشان به عنوان نام عمومی ملل اسلاو بدیشان رفته علی القاعده صورتی از همان سکوره فارسی یعنی سبو است (طبق قاعده قابل تبدیل بودن "ر" ایرانی به "ل" اسکیتی). خود واژۀ اسکول در زبانهای ژرمن به معنی جام است. لذا بی جهت نیست که نام های بومی فرمانروایان کوتی با زبان سانسکریتی اسکیتان قابل تبیین است: ایمتا (قانونمند)، اینگه شوش (دارای نیروی شگفت انگیز)، سارلاگاب (سارالاگاپ، پادشاه راست کردار) [گاپ در سغد و خوارزم به معنی شاه و شاهزاده بوده است و در نام پادشاه بزرگ اسکیتی اسپارگاپیس= پادشاه سواران هم دیده میشود]، شولمه (سولومه، دارای موهای زیبا)، ایارلاگاس (یاور مملکت)، الولومش (بسیار ثابت قدم)، اینی ماباگش (دارای زمینهای فراوان)، ایارلاگاب (پادشاه یاری کننده)، ایباته (ایواتا، بزرگ و با شکوه)، کوروم (محترم و درخشان)، هابیل کین (نامی اکدی به معنی دریغ از فرزند اصلی)، لائه رابوم (نام نیمه اکدی به معنی خدا داد)، ایراروم (دارای روحیه شاد و سالم)، ایبرانوم (به اکدی یعنی دوست منش). هابلوم (اکدی یعنی دریغ فرزند اصلی)، پوزودور سوئن (به اکدی یعنی شخص بسیار ثروتمند)، ایارلاگاندا (رئیس یاری کننده)، سیوم (نورانی) و تیریکان (تریکان، حمایت و پشتیبانی کننده).

معنی محتمل سانسکریتی بقیه نامهای پادشاهان کوتی

اریدو-پیزیر به شکل ایریتا-پوجارها یعنی فرستاده محترم. هیئت انریدا-پیزیر به شکل آنریتا-پوجارها یعنی زادۀ محترم. دوگا به شکل دوگها یعنی با برکت. ایلو-آن یعنی گرزدار. سیلولو-مش (به شکل سلیلا-مش، سیلاب بزرگ). آپیلکین به شکل ها-پهالاکین یعنی دارنده تخت [شاهی]. نیبیا یعنی میانی و مرکزی.