معنی نام سنت زرتشتی سگ دید

سنت سگ دید زرتشتیان یعنی انداختن مرده به پیش سگان در اساس می تواند به معنی دریده شدن مرده توسط سگان بوده باشد نه به معنی دیده شده با سگ که از عهد ساسانی بدین مفهوم ظاهری آن گرفته شده است:

दीद adj. dida destroying, दीद adj. dida causing ruin.

مغان با رفرم کردن در آیین بلخ دریده شدن توسط سگان را به سگ دید تقلیل داده بوده اند ولی نتوانسته اند از عوارض آن رها شوند: به گفته استرابون (در کتاب 11) مردم سمت بلخ پیران و معلولان خود را طعمه سگان می کرده اند. حتی دربیکان سمت بلخ و ماساگتها پیران خود را کشته و قاطی خورش کرده می خورده اند و کاسپیان پیران خود را در جنگل رها کرده و با گرسنگی دادن یا طعمه درندگان کردن می کشته اند. اسطوره سریت در کتاب پهلوی زادسپرم نشانگر این سنت است:

"سریت از یاران زرتشت، گاوی را که آفریده ی اورمزد بود کشت. در پی انجام دادن این کار ناشایست به دستور کاووس به بیشه یی رفت که پری سگ پیکری در آنجا می زیست. او پری را دید و با ضربه ی شمشیرش بدو نیمه کرد. آن دو نیمه هریک سگی جدا شدند. آنگاه سریت انقدر به دو نیم کردن پریان ادامه داد تا اینکه هزار شدند و بر سرش ریختند و او بسزای عمل خود رسید."