اتیمولوژی محتمل سنجد

واژۀ سِنجد می تواند از تلخیص واژۀ سنسکریتی سونه-جادیه (میوۀ گَس) عاید شده باشد:

.सून n. sUna fruit, जाड्य n. jADya absence of power of taste [in the tongue]

سنجد فارسی و سرینجید پهلوی (دارای مزه گس) به هر دو صورت سینجو و سرینچیک (دارای مزۀ ناخوشایند بزاق، دارای مزۀ گَس) در کُردی وجود دارند:

.सृणीका f. sriNI-kA saliva, चकते verb cakate {cak} resist

همانطور که زبانهای لاتین و یونانی از لحاظ ذخیره شکل و فرم لغات قدیمی مادر اکثر زبانهای اروپایی به شمار می روند زبانهای سنسکریت و اوستایی نیز برای زبانهای کنونی هندوایرانی در همین مقام هستند.