صدوم و گموره اشاره به سرزمین وایکنیگها و کیمبریها (دانمارک) است

در سفر پیدایش تورات، باب نوزدهم از پیغمبرخدایی به نام لوت (سّری، مرموز) سخن رفته است که سرزمینهای منسوب به وی به نامهای سدوم (نهانخانهً ایشان) و گموره (سرزمین طغیانگران) با شعلهً آتش، و طوفان نابود شده و سرانجام به زیر آب رفته است. پیشتر در بحث مفصلی در کتاب سوئدی رشته سرخ تواریخ اساطیری ریشه اسکاندیناویایی (آتلانتی) واقعه تاریخی بسیار کهن و پرتلفات به زیر آب رفتن قوم لوط (لودر، لوت خدای خاص هوس و شهوت و کشاورزی و آب ژرمنهای شمالی) در ناحیه کیمبریها در دانمارک (سرزمین به زیر آب رفته) را بیان نموده ام. مصریها و یونانیها نام این سرزمین معدوم را آتلانتیس (سرزمین بیرونی) و هیپربوریا (سرزمین ماوراء شمال) آورده اند. نام هیپربوریه در نام نروژ (نور-اویگِن= شمال دور دست) زنده مانده است. نام سدوم را می توان منسوب به سوِ-تیدی (مردم دریا، وایکینگها) گرفت. در اواخر عهد یخبندان بزرگ جنوب اسکاندیناوی (فاصله بین سوئد و نروژ با دانمارک) زیر آب رفته و از سمت جنوب از قاره اروپا جدا شده است. منابع کهن مصری تاریخ زیرآب رفتن آتلانتیس را به درستی به حدود بیش از ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد می رسانند.