یکشنبه، فروردین ۲۳، ۱۳۸۸

شهر خور(لار)همان شهر خودیمری عهدباستان است

در یک کتیبه مربوط شوتروک ناخوته پادشاه معروف عیلامی بعد از تصرف لیان (بوشهر) از تصرف شهر خودیمری صحبت شده است که لابد در نزدیکی آن قرار داشته است و در این حوالی شهر خور-لار لارستان که زمانی مرکز سرتاسرایالت بین بوشهر تا بندرعباس بوده است. در عهد ویرانی عیلام توسط آشور بانیپال از این ناحیه و پارسواش (پارس) نام برده شده است که به به آشوربانیپال اظهار اطاعت نموده اند. مرکز این ناحیه یعنی خودیمری که با شهر خور مطابقت می نماید با توجه تواریخ یونانی و زبان و لهجه محلی کنونی این ناحیه ازلران (کاسیان) و کردان (کرداکها) تشکیل شده بودند و ایزد کاسی ایمیریا (سرور دانا)یعنی ایزد خاندان پادشاهی و ایزد مرگ و میر را پرستش مینموده اند که بعدا به صورت جمشید (شاه مؤبد) و اهورامزدا (سرور دانا)تبدیل به خدای خاندان پادشاهی هخامنشیان شاخه داریوش گردیده است.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

با درود
دراین نوشته اشاره ای به چم دو واژه ی لیان و خودیمیری نکرده اید. عادل اشکبوس در زیر نوشته ی غار قژه لیان در تارنمای خود واژه ی لیان را در زبان اورامی به چم لانه گرفته ، دیدگاه شما چیست ؟

Mofrad گفت...

هنوز لغت نامه خوبی از زبان عیلامی پیدا نکرده ام. از آنجائیکه این نامها مربوط به فرهنگ عیلامی میشوند. لذا صرفاً به تحول صورت این نامها توجه نموده ام. لیا یا لایا در زبانهای هندواروپایی به معنی لانه بوده است از جمله در هیمالیا که به معنی محل و لانه برف است.