مطابقت ساپاردا/شاپاردا با سهرورد

نام ساپاردا به صورت سوَرده در سانسکریت به معنی محل هدیه بهشتی با نام سهرورد (محل گل سرخ) در جنوب شهرستان قیدار زنجان همخوانی دارد. نام باستانی دیگر آن سیبار (سوَر= بهشت) بوده است. در آن حوالی بیجار و ابهر حالیه به ترتیب با شهرهای باستانی آبدادانی (محل آبزاری) و تادی روتا (دارای آب روان) مطابقت می نمایند. نام به ظاهر ترکی سهرورد یعنی قره قوش هم در واقع بر گرفته از کَرَ-غوژه پهلوی (کَرَ-کوشَ سانسکریتی) به معنی محل غنچه کاری بوده است. در این سمت در سال ۷۱۵ پیش از میلاد دایائوکو شخصی به نام کی بابه را از فرمانروایی خارخار (دیوان دره) اخراج کرده بود. کتیبه های آشوری این عهد در آن ناحیه از سه دهکده مهم به نامهای اوریاکو (محل مرتع)، زابگاگ (جایگاه ثروتمند) و خاریپ (جایگاه شتران) اسم برده اند که به ترتیب قابل تطبیق با قیدار (گئیث-دار= محل گیاهزاری)، زونق (زاو-نیوَک= زمین شایسته) و خورخوره (خرخاره= محل خران سترگ/اشتران) می باشند.