در روستای چیکان (به معنی محل قضاوت و بررسی به زبانهای ایران قدیم) دو کوه به شکلهای استوانه ای و دارای قلل پیوسته از کوچک به بزرگ وجود دارد که مرز دفاعی طبیعی حومۀ شهر مراغه در سمت جنوب شرق به شمار می رفتند. اینها به شکل کَپَس-لی و چیل -گزی نامهایی متأخر از زبان ترکی به ترتیب به معنی محل تخته سنگ و محل سیر کبک می باشند. قله هموار کپلزی محل تخته سنگهای آهکی و کوه زنجیره ای کیلگزی محل تعقیب کبک در ایام پر برف زمستان بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر