یک سند پهلوی/اوستایی که نشان میدهد منظور از دیوان، آشوریان بوده اند

مطابق بند پنج از درِ ششمِ کتاب زند وهومن یسن: "دروج شیذاسپان کرسیاک (کلیسایی) ارومیایی یک صد گونه، یک هزار گونه و ده هزار گونه باشند. درفش سرخ دارند و پیشرفت ایشان بسیار، به این دیه های ایران که من اورمزد بیافریدم بتازند تا کنار اروند رود (دجله) تا دوان پایتخت آشورستان، این دوان با داوری سخت پایتخت آشورستان است که مردم آشور بدانجا باشند و در آنجا نشیمن گزیده اند، کسانی آن را پناهگاه دیوان گویند."

به نظر می رسد دلیل اینکه پایتخت آشوریان (نینوا) در اینجا دیوان خوانده شده است این است که نام دیو معادل با خدای بزرگ آشور (آشّور) گرفته شده و نینوا یا شهر آشور به عنوان شهر منسوب دیو (آشّور) معرفی گردیده است. در شاهنامه از دیوان مازندران عهد کیکاوس و دیوان دژ بهمن که توسط کیخسرو نابود گردیده اند آشوریان هستند که به ترتیب با خشثریتی در زیر حصار شهر آمل جنگ کرده شکست خورده اند و در نینوا و شهر آشور توسط کیاخسار (هوخشتره) کشتار شده اند.