ریشۀ واژۀ آبشار

سرو sru در فرهنگ لغات اوستایی به معنی رفتن و جنبیدن آمده است. واژۀ شار/ شریدن می تواند بر گرفته از آن باشد. چون در سنسکریت به معنی آبشار cascade هم آمده است:

स्रू f. srU stream

स्रू f. srU spring

स्रू f. srU fountain

स्रू f. srU flow

स्रू f. srU effluence

स्रू f. srU cascade

ولی واژۀ شریان (رگ، وَرید عربی) که در قرآن به کار نرفته، می تواند از زبانهای سامی باشد که در اکدی- آسوری بدین صورت آمده است:

šer ' ānu : [Human → Body] 1) (human or animal body): vein.

گرچه واژۀ مشابه آن در سنسکریت نیز دیده میشود:

सिरा f. sirA vein

शीरि f. shiri vein