معنی نام کوههای دِنا و دینار

نام کوه دِنا را با شهر باستانی دِهنار که در دامنهٔ آن قرار داشته ربط داده اند. نامهای دِنا و دِهنار یاد آور واژهٔ اوستایی دواننر به معنی مه آلود هستند. نام دینار کوه هم از این واژه گرفته شده است: حرف ساکن «ر» در آخر دِنا (دِهنار) ساقط شده و در تبدیل حرف «و» به «ه» و «اِ» (ء) و «ی» گفتنی است:

«و» گاه به «ه» بدل شود:

شناو = شناه.

اشناو = اشناه.

«و» گاه بدل از همزهٔ ساکن آید:

جزء = جزو.

جزئی = جزوی:

حجتی بپذیر برهانی ز من زیرا که نیست

آن دبیرستان کلی را جز این جزوی گوا.

ناصرخسرو.

«و» گاه به «ی» بدل شود:

انگور = انگیر. (آنندراج).

انگول = انگیل، (حلقهٔ تکمه و گوی گریبان و انگل مخفف آن).

چربو = چربی.

رهاوی = رهائی. (مقامی از موسیقی).

شنودن = شنیدن.

هنوز = هنیز.