اشنویه یا اشنه به صورت ائو-شَنَ-ویه در لغت اوستایی و پارسی به معنی منسوب به جایگاه خوب و سودمند است. نظر به قابل تبدیل بودن حرف "م" به "ب" که غالباً به وساطت حرف "و" صورت میگیرد خود نام کردان هذبانیه اشنویه را هم در زبانهای ایرانی قدیم می توان به صورت هئو زمینیه (دارندگان زمین خوب) باز سازی کرد.این مطلب از گفته جغرافی نویسان کهن اسلامی از جمله ابن حوقل در باب این شهر نیز پیداست:
ابوالقاسم محمدبن‌حوقل بغدادی سیاح معروف و جغرافی‌دان عرب در سال 331 هجری قمری (941 میلادی) به منظور مطالعه در مورد کشور‌ها و ملت‌های مختلف و به منظور تجارت سفر مشهور خود را از بغداد شروع کرده و کشورهای اسلامی را از شرق تا غرب پیموده و در کتاب معروف خود «صورة‌‌الأرض» در مورد اشنویه می‌نویسد: "چنانچه مراغه در سمت شرق و ارومیه در سمت مغرب این شهر است. روستاهای پهناور و نواحی فراخ ، نعمت آن شهر است. اشنه شهری پردرخت و سبز و خرم و دارای میوه‌ها و فراخی نعمت، انگورها و آبهای جاری است. اشنه هم، محصولات ارومیه و مراغه را بطور فراوانی دارد زیرا زمین آن مساعد است.
اکراد هذبانیه در آنجا سکونت دارند ییلاقشان همین شهر است و در آنجا به چرانیدن احشام خود می‌پردازند و هم دارایی و اندوخته ایشان در همین جاست.
در اشنه در اوقات معینی از سال بازارهایی برای تجارت تشکیل می‌شود که بسیار سودمند می‌باشد و فروش و منابع فراوانی دارد از این شهر و حومه آن گوسفند، چارپا، عسل، بادام و گردو و مانند آنها از امتعه تجارتی را به نواحی موصل و تازه‌شهر، جزیره و سایر نواحی می‌برند."
۱ نظر:
مسلم به نظر می رسد شهر اشنویه همان آرشتیانه عهد ماننایان بوده باشد.
ارسال یک نظر