نظر عامیانه ای هست که شیر آب را با سر مجسمه شیر پیوند می دهد؛ ولی من فکر میکنم شار آب بوده است که در معنی آبشار در تلفظ ساده شده و به شکل شیر آب در آمده است. در آذری صفتی به صورت شورولتو از ریشه شور (همان شار) داریم یعنی آبشار و یا آبی که با فشار ریخته میشود. "و" و "ی" شور و شیر در اینجا به جای "آ" هستند. چنانکه در زبان فارسی ناسپاسان به نوسپاسان و افتاده به افتیده تبدیل شده است. شار در زبان کُردی به معنی فشار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر