در حواشی تاریخ ارمنستان موسی خورنی در توضیح واژۀ بدخش آمده: "مأخوذ از ایرانی و شکل پهلوی آن بیتخش بوده و معنی آن قائم مقام است. بدخشها اشرافی عالی جاه تر از ناخارها بودند. آنها یک نوع پادشاهی کوچک مستقلی داشتند." بید-خشیه به لغت اوستایی به معنی خرده فرمانروا است. بید= تکه کردن و بریدن و خشیه= فرمانروا.
ولی با تذکر استاد عسکر بهرامی عزیز: اگر اصل واژه را بیتیه-خشیه بگیریم آن وقت معنی شاه دوم از آن نتیجه میشود. بیتیه= دومین و خشیه=شاه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر