معنی شام بیات، بیاتهای مهاجر از سرزمین شام است

مطابق علی پور صفر در دایرة المعارف بزرگ اسلامی جمعی از بیاتها که در پایان مهاجرت طولانی خود به آناطولی و شام رسیده بودند، در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم ، به قره عثمان ، فرمانروای آق قوینلوها، پیوستند و ظاهراً در جنگ وی با امیر چکم ، والی شام ، شرکت کردند (طهرانی ، ص 60، 64، 65؛ روملو، ج 11، ص 27ـ30). پس از انقراض سلسلة آق قوینلو، بسیاری از طوایف تشکیل دهندة آن اتحادیه ، از جمله طایفة بیات ، به دولت صفوی پیوستند ( تاریخ قزلباشان ، ص 8، 21ـ29؛ هینتس ، ص 96). احتمالاً بسیاری از طوایف ، خاک آناطولی را ترک گفته و به ایران آمده اند اما آثار آنان هنوز در بعضی روستاهای آناطولی و شام برقرار است ( ایرانیکا ، ذیل مادّه ). این گروه از طوایف بیات را بعدها قره بیات نامیدند تا از بیاتهایی که از قبل در ایران می زیستند، متمایز شوند. بر همین اساس ، طوایف بیات ایران را آق بیات یا بیات مطلق می خواندند (قائم مقام ، ص 403ـ404). ظاهراً تیرة شام بیاتی از تیره های تشکیل دهندة ایل قاجار (خورموجی ، ص 3) و از بیاتهای شام یا قره بیاتها بوده که پس از استقرار در آذربایجان ، به طوایف قاجار پیوسته است . بزرگان این طایفه از جمله امرای دربار فتحعلی شاه به شمار می آمدند (قائم مقام ، همانجا).