ریشۀ کلمۀ مویه (گریه و زاری)

استاد پورداود واژۀ مویه (مویَک پهلوی) را از اَمَیَوای اوستایی گرفته است که صورتی از آن در سنسکریت به معنی پریشانی است. احسان بهرامی در فرهنگ واژه های اوستایی به اشتباه آن را به معنی بی مایه و تنگدست آورده است.

अमीवा f. amivA distress