پنجشنبه، دی ۰۹، ۱۴۰۰
ریشۀ محتمل واژه های قلعه و قُلّه و کلات
در شمار واژه های فارسی معرّب کلمات قلعه و قلّه را آورده اند که در قاموس لغات قرآنی به کار نرفته اند.
واژۀ قلعه، معرّب از مصدر واژۀ اوستایی گَرَ (سفت نگهداشتن، گَلَ) به نظر می رسد.
واژۀ اوستایی گئیرَ/گئیری (گُرَ به روسی) به معنی ستیغ و کوه مأخذ واژۀ قُلّه است. علی القاعده «ئی» به «اُ» و «ر» به «ل» تبدیل شده است.
از سوی دیگر واژه های کُله و کُلّه در سنسکریت و ژرمنی به معنی بلندی و تپه هستند:
कूल n. kUla (kulla) heap, height
واژۀ کلات بر گرفته از این واژه ها به نظر می آید:
कल्य adj. kalya strong
अट्ट indecl. aTTa high
अट्ट m. aTTa tower
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر