مغان ماد در اساس تقدیس گر آتشهای مقدس بوده اند. نقشهای دخمۀ کیاخسار در قیزقاپان و دخمۀ گائوماته در سکاوند هرسین گواه آن هستند. در مقابل به احتمال زیاد در اوستا منظور از دروغ بندان به ایزد مهر، مغان پارس است که هفت سلوک آیین مهری را داشته اند و در اوستای مسمغان ری خبری از آن سیر و سلوک نیست. از این جا است که در اوستا پارس و عیلام تحت نام ورنه (سرزمین خوشی) که زادگاه فریدون (کوروش) به شمار رفته، متصف به سرزمین دروغپرستان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر