در فرگرد اول کتاب وندیداد در شمار بهترین شهرهای اهورامزدا آفریده در سمت بین ری و خراسان و در مقام سیزدهم شهر چخره قرار گرفته است که سرزمین پهلوانان و گروندگان اشه معرفی گردیده است و ایرادش سوزاندن مردگانشان ذکر شده است. برخی به درستی آن را با شهر شاهرود مطابقت داده اند. بر این اساس شاهرود عهد باستان همان راسمینا (رس مئن=میهن ارابه سازان) و چخره (چاخرو-ایتی= شهر چرخ سازان) بوده است.
۲ نظر:
بنابراین نام شاهرود از تلخیص کلمه مرکب اوستایی چاخرو-ایتی یعنی شهر چرخ سازان عاید شده است.
به لغت اوستایی چخرو-ایتی به معنی چرخ پیشه و چخرو-وَتی به معنی دانای چرخ است. این دو هیئت اوستایی این نام، حاوی نام شاهرود می باشند.
ارسال یک نظر