محمدحسين خلف تبريزي در جلد چهارم برهان قاطع صفحه 2555 در ريشه يابي كلمه وايقان آن را در زبان فارسي به دو بخش جداگانه واي + قان تقسيم مي نمايد و مي نويسد (قان كلمه فارسي باستان و همرديف كلمه كند ، گند ، جنگ ، جان به معناي آبادي و شهر است و واي به معني چاه بوده است ) و دليل اين نامگذاري وجود چشمه ها ، چاههاي آب و قنات هاي فراواني بوده است كه در اين آبادي بوده است و باعث رونق كشاورزي و اقتصاد منطقه شده و زندگي را در آبادي وايقان جاري مي كرده است اكنون از اين چشمه ها و قناتها تنها نامشان بر خاطره پيرمردان يادگاري باقي مانده است.
به نظر میرسد محمد حسین خلف تبریزی در ترجمه وایقان به محل چاه دچار اشتباه شده است چه وای در لغت اوستایی و پهلوی به معنی باد و فضای خالی و نیز به معنی پرنده است. بنابراین مسلم به نظر میرسد وایقان به معنی محل بادگیر یا محل پرندگان بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر