مارالان: مرکب است از مار (گزنده) و لان (جا) است. یعنی محل حشره گزنده. این منطقه زمین ماسه ای دارد و ساسها در آنجا به راحتی رشد و نمو می کنند. مردم تبریز ساس را مله نامند که طبق قاعده تبدیل حرف "ر" به "ل" همان ماره یعنی گزنده است. آه چه روزگار تباهی شبها از دست این مله ها در مرکز تبریز، خصوصا در محله مارالان داشتم.
قره ملیک: اگر این نام فردی به ملک سیاه نبوده باشد می تواند اشاره به نام کرمه لیک (گرمه لیک، یعنی محل گرمه) باشد. کرمه لیک (گرمه لیک) در آذربایجان به انباشته مدفوع گاوان و گوسفندان گویند که در بیرون از طویله ها در محل خاصی ریزند تا خشک و سفت شود و در زمستان به مصرف سوخت رسانند.
چرنداب: به معنی محل آب هرز است.
اهراب: این نام را می توان مأخوذ از اوهرو گرفت یعنی دارای آب جاری یا برگرفته از کلمه پهلوی اهرو- اب به معنی دارای آب پاک و پارسا.
مهادمین:به ترکیب عربی-فارسی به معنی محل پست و گود است.
ویجویه: این نام بدین شکل به معنی محل اصلی است. این نام را به شکل زرجوی و ورجوی هم آورده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر