بررسی نامهای معمایی چندی در منطقه اشکور (2)

در وبلاگ سماموس خدای آشامیدنی ها وجه اشتقاق نام روستاهای سمت اشکور مورد بررسی قرار گرفته است که برای بعضی این نامها مفهوم مناسبی در نظر گرفته نشده است، من هم به نوبه برداشت خود را از معنی این نامها ارائه می نمایم:

چمتو: یعنی دارای "چم" (سبزی روی آب که جامه غوک گویند). برمکوه: کویِ یا کوه دارای برکه یا برم (چوب بندی که تاک انگور یا بیاره کدو و خیار و امثال آن را بر بالای آن اندازند). ایرکش: واقع در پایین دامنه. ترپو: دارای ابریشم خام. سوته کش: دارای دامنه سوخته. لابد روستای سنی کش مراغه نیز از تحریف همین نام عاید شده است. چاکول: منسوب به چمنزار پر علف یا منسوب به چاک و شکاف. اورکُم: دارای بهره مندی گسترده. تنهی جان(جواهر ده): محل تنیدن ابریشم. اره-چاک: واقع در زیر شکاف یا چمنزار خوب. بژم: واقع در گردنه. لُشکان: محل لجنزار. کِلایه: منسوب به رودخانه. لیج: ریث اوستایی یعنی دارای لجن و له آلود. تواسان کش: دامنه تاریک (از ریشه تِمَس اوستایی یعنی تاریک). سیز رو: واقع در سرازیری. شاراج: دارای رگه های بزرگ. اِفی: از اَپی اوستایی به معنی دور افتاده و پشتی. دَرسنه: دراز (از ریشه دراجنگهه اوستایی)، لوسن: محل ادویه. راشه: محل درختان راش. سارم: مربوط به آبزارها یا منسوب به سرور. شَوَک: محل مربوط به ثروت و فراوانی و بازار (شوک به لغت زند و پازند به معنی بازار آمده است). ازنه: محل منسوب به راه یا محل نذر. دترسر: محل آبشار. چاکان: محل منسوب به چاه یا منسوب به چمنزار. تلیکان: محل نمد. مادشت: دشت بزرگ. ملیجه خانی: محل منسوب به چشمه گنجشک. اسبابه: محل آب اسب یا آب سفید.