مطابقت نام کوتیان با کادوسیان/طالشان

نام کوتی در سانسکریت به معانی درخت و خانه و کوه است. از این میان معنی کوه آن با نامهای کاتوزی/کادوسی (در معنی زندگی کننده در مکان بلند) و تال-شی (تار-شی= زندگی کننده در بلندی) همخوانی دارد. در واقع فردوسی نیز نام و نشان کادوسیان/کاتوزیان را با کوه پیوند داده است:

گروهی که کاتوزیان خوانیش/به رسم پرستندگان دانیش

جداکردشان از میان گروه/ پرستنده را جایگه کرد کوه.

گروهی از آکادمیسین های شوروی نام کوتی با نام اوتیان اران مقایسه کرده اند که درست نمی نماید. چون به نظر می رسد نام قوم اوتیِ اران در منابع یونانی به ترکی به معنی آتش، در این رابطه نبوده است. چه نامهای کهن سرزمین اران یعنی اران (به کُردی)، اردان/اردانی (به پارتی و سانسکریت) و آگوان (به سانسکریت) و آلوان (از ریشه فارسی آلوو) جملگی به معنی مردم پرستندۀ آتش اجاق خانوادگی (الهه آتش سکاها) بوده اند.

نظر به کلمۀ سانسکریتی pRthu به معنی آتش، احتمال دارد نام قوم پارس هم به معنی مردم پرستنده آتش درک میشده است. چون آتش پرستی در پارس و نام آگرادات (مخلوق آتش) منسوب به کوروش و نام آثویه (منسوب به آتش) مربوط به پدر فریدون/کوروش بدان اشاره دارند ولی در خواب آستیاگ نام قوم پارس صرفا به معنی پرستنده تاک ظاهر شده است.