در ویکیپدیای فارسی نام چین بدون بیان معنی آن نامی هندوایرانی به شمار رفته است. نام چین در سانسکریت به معنی علم و دانش از ریشه اوستایی و سانسکریتی چیت (دانستن و فکر کردن) است. جالب است که در نه اقلیم هندوان نیز نام سرزمین چین و ماچین به صورت بورب آمده است که به صورت bhu-Rbhu به معنی سرزمین مردم دانا است. واژۀ تونگو که نام محلی چین به شمار رفته است به سانسکریتی به معنی کشور رئیس است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر