آیا مشیه و مشیانه و کیومرث در اساس جد توتمی سکائیان بوده اند؟

از آنجایی که پیشدادیان اوستا با پارالاتهای اسکیتی مطابقت می نمایند ولی در شجره نامه پیشدادیان به ظاهر نامی به مفهوم نام شاه اسکول (کولاکسائیس) در معنی شاه-بزکوهی محذوف است، لذا این مفهوم می تواند در جایی در شجره نامه پیشدادیان مستتر بوده باشد: در سانسکریت سکا (بزکوهی) به معنی گیاه بوده است و نامهای مشیه و مشیانه را به معنی مرد و زن میرای ریواس شکل گرفته اند، لذا این نامها می توانند از معنی ظاهری کلمه سانسکریتی مرِگا mRga (بزکوهی) اخذ شده باشند. چون مشیه می تواند معادل شاه اسکول/کولاکسائیس (بزکوهی-شاه) در شجره نامه پیشدادیان اسکیتی (پارالاتها) بوده باشد که پسر تارگیتای (نخستین بشر اسکیتی) به شمار رفته است. در این رابطه جالب است که نام قوم سکایی کیمری به صورت کای-مروی معنی شاه-بزکوهی می دهد که از سویی یاد آور نامهای شاه اسکول و کولاکسائیس (در معنی شاه-بزکوهی) اسکیتان است و از سوی دیگر یادآور نام کیومرث اساطیر ایرانی است. در رابطه با نام کولاکسائیس (بزکوهی-شاه یا یا پادشاه عشیره) گفتنی است کورنگَ (کورَ)/کولنگه (کولا) در سانسکریت به معنی بزکوهی هستند. بی جهت نیست در اساطیر ایرانی آفریده شدن کیومرث توأم با آفریده شدن گاو مقدس نخستین است. یعنی اینان در اساس می توانند همان همزادان، مشیه و مشیانه باشند. در نخستین انسانهای اساطیر هندوژرمنی یمه گاو سوار اساطیر هندی معادل ایمِر (برخوردار از همزاد) است که از شیر گاو نخستین تغذیه می کند.