اتیمولوژی محتمل ارتشتار و سپاه و کِرِساسپَ

واژهٔ پهلوی ارتشتار بر خلاف نظر رایج، نه از رَثه-ایشتر (ایستنده بر ارابه) بلکه از واژهٔ مرکب اوستایی اَرِدوش-تَرَ (تار و مار کنندهٔ ستمگران) گرفته شده است، چون آن مترادف واژهٔ اوستایی دیگر و مترادف آن سپادَ/سپاذَ (سپَ-اَدا، سپاه، دارای کردار در هم شکنندهٔ اشرار) است. واژهٔ اوستایی کِرِسا-سپَ نیز که نام قهرمان اوستا است به همین معنی در هم شکنندهٔ راهزنان و ستمگران است که در زامياد یشت کِرِسا-سپَ (گرشاسب) بدان متصف است ولی اخیراً به معنی نا مناسب و دون کیشوتی دارندهٔ اسب لاغر (کِرِسَ- اَسپَ) گرفته اند.