معنی رویین تن

منظور از رویین تن شدن مبهم است. اگر آن را به معنی دارای تنی از جنس فلز روی بگیریم، به اشکال می خورد چون «روی خالص بسیار نرم بوده در درجه حرارت معمولی ترد و شکننده است و با ضربه ی چکش به راحتی می شکند.»

رویین دژها در واقع دژهای مقاوم و استوار و شکوهمند و درخشان بوده اند. به نظر می رسد نام فلز روی هم به جهت صفت سفید و درخشانی آن (رَئه اوستایی) نامگذاری شده است.

کلمۀ «را» در اوستا به معنی بازداشتن و جلوگیری کردن، معنی رویین تن و رویین دژ را باز دارندۀ تن [ از آسیب] و دژ باز دارنده نشان میدهد.

لابد لقب رویین تن اسفندیار (داریوش پسر ویشتاسپ) از آنجا عاید شده است که مغان نام داریوش را ترکیب داریَ-وه-اوشَ یعنی دارندۀ بیمرگی گرفته اند.

دلیل اینکه در شاهنامه بهمن (خشایارشا) جایی خود را نبیرۀ رویین تن (پدرش اسفندیار) یاد کرده، این است که نوه (نبیره) به معنی جوان خانواده هم مفهوم می‌شده است:

नव adj. nava young