معنی یک بیت شاهنامه

اگر تندبادی برآید ز کُنج/ به خاک افکند نارسیده تُرنج.

اگر گِرد باد تندی از نقب هوایی برآید/ میوهٔ تُرنج نارسیده را بر خاک می افکند

कुञ्ज m. kunja bower, arbour, enclose

کُنج|| نقبی را نیز گویند که در زمین خانه کنده باشند. (برهان). نقبی که مانند خانه در زیر زمین کنند. (ناظم الاطباء). نقب. خندق. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):

بزدم بر سر دیوار تو هر خاری

کنجکی گرد تو همچو دهن غاری.

منوچهری (از یادداشت ایضاً).