دومو آبزو (پسر" ایزد آبهای شیرین= ائا/انکی) و دوموزی (پسر اصلی)
در اساطیر بابلی از دومو آبزو (پسر ایزد آبهای شیرین) تحت نام اسرلوحی (دارای اراضی خوب) به عنوان پسر اول ائا/انکی خدای آبهای ژرف و زمین، به عنوان کاهن ستیزه جو (=قائن) و ایزد جادوگری نام برده میشود ولی تحت این نام در ارتباط وی با دوموزی (دریغ فرزند اصلی= هابیل) سخنی به میان نیامده است، ولی نظر به معنی لفظی نام انکیم دو (دارای اراضی خوب) یعنی ایزد کشاورزی و مرد سد و خندق بابلیها معلوم میشود، این همان برادر مخاصم دوموزی یعنی دومو آبزو می باشد که رقیب عشقی وی بر سر همسری اینانا/ایشتار می باشد. اسطوره تعقیب دوموزی توسط دیوان این دوموزی که یاکوبسن آن را کودک در زهدان/قنداق معنی می نماید به صورت اساسی بر داستان تعاقب عیسی مسیح نوزاد توسط سه مغ شرقی و دستیابی ایشان به وی در آغل گوسفندان دیده میشود، ولی در داستان اصلی بابلیش تموز به دست این دیوان متعاقب کشته میشود.
در اسطورۀ قرآنی اصحاب الجنة و احادیث مربوطه داستان انکیم دوی کشاورز و دوموزی چوپان به صورت داستان یهودای مسیحی/یهودی مؤمن و قطروس (دارای ردیف درختان اُرس) یا براطوس (درخت اُرس) در آمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر