معنی نام قصبۀ شَرَبیان

در لغت نامه دهخدا راجع به شربیان می خوانیم: "شربیان. [ ش َ رَ ](اِخ ) دهی است از دهستان ابرغان شهرستان سراب. آب آن از نهر و چاه تأمین می شود. محصول آنجا غلات و سکنه ٔ آن 2836 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)."

لذا به ظاهر نظر به لفظ آذری شرو (آب زاید) و کلمه کُردی شَره (بی ارزش و لت و پار) که در اصلاح فارسی شرو وِر هم دیده میشود، نام شربیان می تواند از شرویان (شرو-یئون) یعنی محل آب باریکه اخذ شده باشد.

ولی توضیح جناب ماجد کردستانی در گستردگی این نام در مناطق زاگروس ما را بدین نتیجه می رساند که پایه نام شربیان کلمه "شَرو" کُردی یعنی شریف و "شر" بلوچی یعنی خوب و "شری" سانسکریتی یعنی احترام و خوبی و بخت و اقبال و خوشبختی و درخشش و زیبایی نهفته است و کلمۀ شریف هیئت معرب آن است. یعنی نام شربیان با خانوارهای سید آن به معنی محل مردم شریف بوده است.

در موضوع معرب بودن کلمه شریف (در معنی نجیب و محترم) کمتر می توان تردید نمود چه آن در قاموس قرآن دیده نمیشود.